WELKE SCHOLING KRIJGEN KINDEREN VAN OUDERS IN EEN FAIRTRADE PROGRAMMA? Deel 1: Scholing in India

Goede scholing staat in de top 5 van een fairtrade werkwijze. Juist ook voor de kinderen van deze ouders. Maar is dat echt zo? Reiken de fairtrade omstandigheden ook tot hen? Hebben zij betere kansen dan een ander kind? En hoe zien hun scholen eruit? Welke vakken krijgen ze en belangrijker, wat kunnen ze er later mee?
We zochten het voor je uit. Ook omdat we er zelf erg nieuwsgierig naar zijn.
In deze post vertellen wij het verhaal van India.

Het verhaal van Seet Kamal. Een producent waar wij de favoriete papieren kerststerren en kersthangers inkopen. Gevestigd in de provincie Rajasthan. Om precies te zijn in de plaats Jhotwara. Een vrij groot bedrijf. Groter dan de gemiddelde producent. Er werken wel 478 werknemers. Mooi, dat betekent dat er ook veel kinderen zijn. En daar komen we voor.

Is het onderwijs in India goed geregeld?

Dat is een terechte vraag. Sinds een aantal jaar geldt de wet dat ieder kind recht heeft op onderwijs. De Indiase overheid heeft deze wet aangenomen. Dat betekent dat de overheid scholing gratis aanbied. De kosten van materiaal, het uniform en vervoer moeten de ouders wel zelf betalen.
De overheidsscholen zijn gratis maar wel van mindere kwaliteit dan de privéscholen. Privéscholen zijn verplicht om 25% van de kosten in mindering te brengen voor leerlingen die onder de armoedegrens leven.
In de praktijk kunnen deze ouders dit onderwijs nog steeds niet betalen. De kinderen gaan dan naar de overheidsschool. Vaak wordt die niet afgemaakt en helpen kinderen mee met het werk om het gezinsinkomen te verhogen.
Er zijn dus wel goede scholen in India maar helaas niet voor ieder kind toegankelijk.
De kinderen die opgroeien in gezinnen waarvan een van de ouders werkt bij Seet Kamal heeft voldoende inkomen om scholing te betalen.

Wil je werken in het onderwijs in India? Dan heb je een masterdiploma nodig in een bepaald vak of je volgt de 1-jarige opleiding bachelor of Education (BEd). Deze opleiding wordt niet betaald door de overheid.

De school in de buurt van Seet Kamal

De kinderen van ouders die werkzaam zijn bij Seet Kamal gaan naar de St.Anselm’s North City Sr.Sec. School. Deze staat in Jhotwara in Jaipur in Raja sthan.
De ouders ontvangen een eerlijk loon. Voldoende om de scholingskosten te betalen. Toegang tot gezondheidszorg en elke dag eten op tafel.

Op 3-jarige leeftijd gaan de kinderen naar school.
De schoolperiode duurt 18 jaar. Dit is verdeeld in de basisschool en middelbare school. Er wordt wiskunde gegeven, wetenschap, sociale wetenschappen en GK.

Als we vragen tegen welke problemen de school aanloopt, dan komt corona in beeld. Het afgelopen jaar moesten ook deze scholen hun deuren sluiten. Covid-19 heeft ook grote impact in India. De school biedt online lessen aan. Maar door trage internetsnelheid kunnen veel leerlingen de lessen toch niet goed volgen.  Studenten missen het fysieke contact. Somberheid en psychische klachten. Ja, dat kennen we hier in Nederland ook maar al te goed.

Op deze school zijn genoeg leraren. Het kent (gelukkig) geen lerarentekort.

Geslaagd voor de middelbare school en dan?

Fijn! Geslaagd voor de middelbare school. Welke toekomst ligt er in India? Op basis van de cijfers van de leerling kan de leerling kiezen voor een afstudeergraad of postdoctoraal.  Daarna kunnen ze aan het werk in elk soort industrie. Afhankelijk van hun keuze en opleiding.
In India is genoeg werk te vinden.

Mijn school

We zijn benieuwd naar de ervaring van een leerling op deze school. Hoe vindt hij het om naar school te gaan?
De trots straalt er vanaf. Trots op zijn school en het onderwijs in India. Zijn school wordt direct omschreven als een van de beste in Jaipur: ,,St.Anselm’s North City School is een van de beste scholen in Jaipur.” Het is aangesloten bij de Central Board of Secondary Education.
Het is een gemengde school van jongens en meisjes en we krijgen Engelstalige lessen.  De school biedt een goede opleiding en zorgt zo dat ik goed ben toegerust voor de wereld van morgen.
Het schooljaar begint in april.
De studie van Hindi (de Indiase moedertaal) is verplicht in alle klassen. Ook krijgen we veel buitenspellen.
Er worden bijeenkomsten gehouden voor de ouders. Ook vieren we de jaarlijkse feestdagen en hebben we één keer in het jaar een sportdag.

Uit deze trots klinkt ook tevredenheid door. Toekomstperspectief. Fijn! Daar worden we alleen maar blij van.
Nieuw enthousiasme krijgen we ook. Om nog meer kinderen een kans te geven op goed onderwijs.
We zijn pas tevreden als elk kind in India een kans krijgt voor goed onderwijs.