Goede scholing staat in de top 5 van een fairtrade werkwijze. Juist ook voor de kinderen van deze ouders. Maar is dat echt zo? Reiken de fairtrade omstandigheden ook tot hen? Hebben zij betere kansen dan een ander kind? En hoe zien hun scholen eruit? Welke vakken krijgen ze en belangrijker, wat kunnen ze er later mee?
We zochten het voor je uit. Ook omdat we er zelf erg nieuwsgierig naar zijn.
In deze post vertellen wij het verhaal van Indonesië.
Daarvoor gingen we naar Den Pasar op Bali. Een plaats van bijna 900.000 inwoners.
We vroegen het aan Home Basket. Een mooi bedrijf met 17 werknemers die het ambacht bezitten van het maken van manden. Manden in de breedste zin van het woord. Manden voor je sokken maar ook manden die je als decoratie in je kamer zet. Niet alleen omdat ze qua grootte niet in je kast passen maar vooral ook omdat ze een uitstraling hebben. Mooi genoeg om naar te kijken in je woonkamer.
Home Basket heeft ook een eigen winkel op Bali. Het geluid van brommers en druk verkeer komt door de open gevel de winkel binnen. Manden torenhoog opgestapeld in geordende rekken. Een enkele toerist zien we rondsnuffelen. Getipt door een buitenlandse toerist via facebook.
De school in de buurt van Home Basket
De directeur vertelt ons dat je in Indonesië kan kiezen voor een openbare school of een school van de overheid. De openbare school is tegen betaling en bij een overheidsinstelling kunnen de kinderen gratis naar school.
Niet alle werknemers bij Home Basket hebben kinderen. Degene die wel kinderen heeft, gaan naar school. Dat is ook dankzij de leerplicht die er is voor kinderen tussen 7 en 15 jaar oud. Hiervan zitten de kinderen 9 jaar op de basisschool en 3 jaar op de middelbare school. De middelbare school bestaat in Indonesië uit twee delen. De eerste 3 verplichte jaren zijn vergelijkbaar met de onderbouw van de middelbare school in Nederland.
Hoewel deze 3 jaren verplicht zijn, stopt toch zeker 2 van de 10 kinderen na de basisschool. Vooral op het platteland komt dit voor.
De kinderen van de ouders die werken onder fairtrade omstandigheden krijgen hetzelfde onderwijs als hun leeftijdsgenoten. In die zin is er geen verschil.
Voor de ontwikkeling van een kind tot een volwassene die op eigen benen kan staan draagt meer bij dan alleen scholing. Een goede thuissituatie is de basis. We weten van de ouders die werken bij Home Basket dat ze een eerlijk salaris ontvangen. Voldoende voor henzelf en hun gezin. De kinderen hoeven niet te werken om het gezinsinkomen aan te vullen. Ze kunnen na schooltijd spelen.
Wel nadat het huiswerk gedaan is natuurlijk.
Dat kan zijn voor het vak Geloof, Bahasa Indonesia (de officiële taal), Balinees, Engels, Japans, sociale leer, wiskunde, informatica, biologie of kunst en cultuur.
Geslaagd voor de middelbare school en dan?
Fijn! Geslaagd voor de middelbare school. 15 jaar oud en een leven ligt voor je. Wat doe je dan?
Een belangrijke branche in Indonesië is het toerisme. Alleen al op Bali komen jaarlijks ongeveer 15 miljoen(!) toeristen. Veel studenten kiezen dan ook voor een studie die gerelateerd is aan de toeristensector.
Op de tweede plaats staat de ICT. Er wordt zelfs gezegd dat het niveau van een ICT opleiding in Indonesië gemiddeld hoger ligt dan in Nederland.
Veel kinderen moeten na hun diploma-uitreiking aan het werk. Dat zijn 4 van de 10 kinderen die de onderbouw van de middelbare school hebben afgerond. Zij kiezen vaak voor een baan in de bouw. Als taxichauffeur. In de winkel. Of een baan in het toerisme waar geen opleiding voor nodig is.
Wil je zelf werken in het onderwijs in Indonesië? Als leraar op de basisschool moet je ten minste je bachelor hebben behaald. Wil je lesgeven op de middelbare school? Dan moet je in het bezit zijn van je masterdiploma. Een masterdiploma halen de meeste studenten pas tussen hun 30e en 40e jaar.
We worden blij van dit verhaal. Nieuw enthousiasme van het verhaal van Home Basket. Dat betekent dat deze kinderen niet horen bij de 21% die na de basisschool aan het werk moet. Een leven met toekomstperspectief ligt voor hen.
Het geeft ons ook gedrevenheid om meer te doen. Om hetzelfde toekomstperspectief open te stellen voor alle kinderen in Indonesië. Gelijke kansen voor ieder kind. Dat zou mooi zijn, toch?
Lees ook deel 1:
WELKE SCHOLING KRIJGEN KINDEREN VAN OUDERS IN EEN FAIRTRADE PROGRAMMA? Deel 1: Scholing in India