DE KRACHT VAN DE NEPALESE VROUW. De breimachine kan niet wat zij kan.

We hebben ze in het Westen ontdekt. De kundigheid van de Nepalese vrouwen. De vaardigheid van hun vingers in het handwerk in wol.

Ik weet niet meer precies hoe ik ze heb ontdekt. Het zal wel via via zijn geweest. Zoals veel contacten.
De eerste kennismaking herinner ik me des te beter.
Het was in de coronatijd en de verbinding kwam via Whatsapp. Uitleg en vragen, soms in gebrekkig Engels, maar we kwamen er wel uit.

Daar staan ze dan.
Bij mij voor de deur.
Zo groot en zwaar als de deuropening zelf.

Ik bespaar je de details en krijg ze uiteindelijk bij mij in de kamer.
Ik moet toegeven dat het lang geleden is dat ik zo nieuwsgierig was. Een aantal weken geleden kleuren doorgestuurd met een bepaalde tint en nuance. Dat had wat voeten in de aarde.
Want hoe omschrijf je een kleur als het niet zo eenvoudig is als zwart en wit?
Groen is niet altijd groen wat je in je hoofd hebt.
En je hebt rood
én rood.
Hebben ze dezelfde kleuren als in Nederland? Maar belangrijker, match het met elkaar en ga ik mensen hier blij mee maken?

Jazeker, ik word steeds enthousiaster. Zelfs de beeldend omschreven kleurwoorden van mij in aardetinten zijn goed doorgekomen. Het had misschien nog iets zachter kunnen zijn van kleurhardheid. Maar nee, ik vind het prima zo. Ze zijn mooi.

Waar worden de vilten producten gemaakt in Nepal?

Ik zie het voor me. Radha aan haar keukentafel.
De enige tafel in huis.
Het huishouden aan kant, kinderen naar school en nu tijd voor haar werk. Als de dag begint, wordt eerst het nodige aan het huishouden gedaan. Het eten wordt voorbereid en er wordt tijd genomen om de kinderen naar school te begeleiden.
Het geeft haar een voldaan gevoel zelfstandig te zijn. De financiële zekerheid heeft heel wat zorgen weggenomen.

Radha is in dienst bij Promad Chaudhary in Thamel. Een stadsdeel van de hoofdstad Kathmandu.
Als je van bergbeklimmen houdt, ken je de stad. Het is de opstapplaats van bergbeklimmers naar de Himalaya.

Radha werkt zoals de helft van haar collega’s thuis. Zo is het goed te combineren met het huishouden en de zorg voor de kinderen.
De andere helft van de werknemers van Promad Chaudhary werken op kantoor. In kleine groepen werken ze aan het ontwerp en de productie van wollen producten.

Waar komt de wol vandaan?

De vilten onderzetters zijn gemaakt van 100% wol. De wol wordt geïmporteerd uit Nieuw Zeeland. De wol wordt vervoerd over zee.
Waarom de wol niet dichterbij huis wordt gezocht? Chaudhary legt uit dat de juiste kwaliteit wol in Nieuw Zeeland te vinden is. En dat ze er een goede prijs voor krijgen.
In Nepal is de wol niet goed te krijgen. Er worden wel schapen gehouden maar niet voor commercieel gebruik.
De wol wordt geverfd in mooie kleuren. Vrolijk, zacht of juist donker. Tijdens het verfproces ontstaat afvalwater.
Dat mag de natuur niet in. Een geavanceerd filtersysteem zorgt ervoor dat het water gezuiverd wordt en schoon de natuur instroomt.

De ambacht van de Nepalese vrouwen op de buitenlandse markt

We hebben ze ontdekt in Nepal.
Het ambacht van de lokale mensen.
De producten van natuurlijke materialen in wol, kralen, hout, bamboe, metaal en klei.
Deze Nepalese handgemaakt producten wint het in onze hightech en geïndustrialiseerde landen. De kundige vingers van … wint het van een computergestuurde breimachine.
Kijk maar eens om je heen.
Je ziet Nepal steeds vaker als herkomst terug.
Nepal is er blij mee. Deze handgemaakt producten die verkocht zijn aan het buitenland leveren per jaar zo’n 5,4 miljard Nepalese munteenheid op.

Ik maak kennis met de aardige Pramod Chaudhary van 35 jaar.
Hij is afkomstig uit het district Mahottari. 17 jaar geleden begon hij zijn handwerkbedrijf in de Kathmandu-vallei.
Geïnspireerd door de vrouwen in de Himalaya. Zij maken producten van wol om de hutten in de kouden Himalaya-regio te isoleren.
Hij zag dat de handgemaakte producten van deze vrouwen van zeer goede kwaliteit zijn.

De vilten producten zijn een succes.
De kracht van Pramod Chaudhary is dat hij de kundigheid van de lokale vrouwen gebruikt. De kosten zijn laag omdat de vrouwen niet opgeleid hoeven te worden.

Voor de internationale markt is het belangrijk dat je redelijk op tijd kunt leveren.
Een constante aanvoer van vilten producten is dus erg belangrijk.
Zo heeft Chaudhary zich aan 35 bedrijven verbonden die voornamelijk vrouwen in dienst hebben.

Mooi is dan ook om te zien dat de principes die bij een fair trade werkwijze horen, ook bij al deze bedrijven worden geëist.
De voordelen worden gedeeld met de werknemers. Met de vrouwen en hun gezinnen.
Hoopvol om te zien dat de negatieve gevolgen van een onderontwikkeld land als Nepal bij de poort van deze bedrijven worden omgezet in een toekomst.
Een toekomst voor deze vrouwen en hun gezinnen.

Geboren aan de voet van het Himalaya-gebergte.
Daar begon het verhaal van jouw vilten onderzetter.
Mooi toch?