Als jij eens wist hoe reclame werkt. Dan ban je vanaf nu alle vorm van pr uit. Als het al niet te laat is.
Voor degene die denken slimmer te zijn dan reclamebeloftes.
Het spijt me. Je brein is geïnfecteerd.
Zo ook met wasmiddel.
Vieze was wordt smetteloos wit tafellaken. Groenloze grasvlekken op spijkerbroekenknie. Wie kent niet de reclames van modderwas naar zonnewitte shirts? Zo belachelijk dat niemand het voor waar aanneemt.
Maar het doet wel wat in je brein. Stiekem associeer je xmerk met schoon.
En dat is hoe reclame werkt.
Hier dus geen reclame. Wel een eerlijk verhaal van wasnoten en vieze was. Ik zal je ingewijde maken in het wasritueel. Mijn ervaring met wasnoten. Niet gesponsord door een fabrikant of cadeau gedaan. Een eerlijk verhaal van een ijverige moeder met 5 vieze floddertjes in huis.
En op mijn verjaardag ontdek ik ze. Verpakt onder een cadeaupapier. Mijn zus weet wat ze me moet geven. Iets praktisch. Duurzaams. Goed voor het leven en het gemak.
Wasnoten.
Noten om te wassen. De verpakking beloofd veel goeds. Natuurlijk. Energiezuinig. Hypoallergeen.
En je was wordt er nog schoon van ook.
Je zou verwachten dat ik nu direct om ben. Met zoiets nieuws heb ik vaak eerst mijn twijfels. Als het echt zo goed zou zijn. Dan zou iedereen ze boven de wasmachine hebben staan, toch?
Enigszins sceptisch stop ik de eerste wasnoten in een zakje. Eerst zien, dan geloven.
Kleding wassen met homemade wasmiddel
Het is niet de eerste keer dat ik op een milieuvriendelijke wijze was. De chemische parfums uit wasmiddel die van de waslijn afdwalen en na 4 keer wassen nog steeds in je kleding zitten. De huid van onze oudste sputterde tegen en kwam in opstand. Rode vlekken en jeukend eczeem. Dat was ons gevolg van wassen met ‘normaal’ wasmiddel.
In de weer met bicarbonaat, citroenpoeder, zout, zeepvlokken en etherische olie. Een combi van deze in een goede verhouding door elkaar gemengd. Het staat boven de wasmachine. Draaide ik een witte was, dan moest ik in de weer met beitel en hamer. Zonder antiklontermiddel werd mijn poederwasmiddel een blok steen. En toen ik ontdekte wat vloeibaar wasmiddel in mijn afvoerleidingen deed, wist ik dat dat ook geen blijvertje was.
Al mijn opvolgingen van goede raad en handleidingen op groene blogs ten spijt.
Ik hoor mijn man nog mopperen, en dat was voor het eerst (want mopperen past niet bij hem), dat zijn kleding muf ruikt. Ja, in de winter zonder droger is het niet de wind of de zon die frisse lucht in stoffen blaast.
Je ziet en snapt het. Voor mij is natuurlijk wassen dus niet louter positief.
Hoe was je kleding met wasnoten?
Het bijbehorende zakje voor de wasnoten knoop ik dicht. 4 hele of 8 halve. Ik heb ze geteld en al snel afgewogen dat ik dus wel een aantal wasjes draaien kan met deze verpakking. Het voelt goed te weten dat je geen chemische troep het riool indraait.
Het begin is goed. En om te bedenken dat dat het halve werk al is, zit ik goed.
Je kan zelf mijn mate van nieuwsgierigheid invullen hoe ik na het piepje van de machine de ronde deur openklik. Ik stop mijn neus erin. Wie doet dat niet om de mate van frisheid te beoordelen? Nat en fris. Het valt me op dat het niet ruikt en dat mis ik enigszins. Een lekker geurtje. Een fris vleugje parfum van lavendel of dat het lijkt dat je in een zomers grasveld staat. Met je ogen dicht kom je overal.
Een paar maanden later en de was droogt in de tuin. Wie er langsloopt en er een goede neus voor heeft, ruikt fris cederhout. De wasnoten zijn inmiddels aangevuld met etherische olie zoals ceder, sinaasappel en vanille.
Ik bedenk dat ik mijn fles met eco wasmiddel heb laten staan. Dat betekent dat wassen met wasnoten bij mij erin blijft.
Ze wassen schoon.
Herstel.
Schoon genoeg.
Niet elk vlekje van knoeipartijen. Maar dan vraag je ook wat. Voor mij goed genoeg schoon. Zweet, vieze buitenspeelknieeën broeken, woensdagmiddag speelklei kleren. Te lui of te weinig tijd om elke vlek van te voren in te boenen met anti vlek poeder (want dat heb ik ook) doe ik niet.
De nadelen van het wassen met wasnoten
Zoals alle dingen in het leven heeft de wasnoot ook zijn minder sterke kanten. Het is geurloos en dat is fijn. Geen geur is ook geen slechte geur, toch? Maar dat gaat in de winter niet op. Binnen gedroogd krijg je al snel een muffe lucht in de kleding. En dan hangt het ook geen dagen in een niet geventileerd hok. Binnen een dag is het droog dankzij de warme trapgat trek.
10 druppels etherische olie tijdens het wasproces erbij. Dat zou het op moeten lossen.
De etherische olie die niet of in lange druppels uit het flesje komt. Die ruikt lekker uit het flesje. Ruikt lekker in het laatje van de wasmiddel. Ruikt lekker in de natte was uit de machine en aan de lijn. Maar eenmaal opgedroogd in een kledingstuk. Dan is de olie geslonken naar een sporenelement. Voor mij niet meer ruikbaar.
Op alle dagen dat het niet vriest of regent zie je mij elke morgen in de weer met droogmolen en knijper. Een frisse bries of stevige storm. Mijn droogmolen kan het aan. Fris en droog met een vleugje etherische olie als je je neus er stevig in steekt.
Er is een ander verhaal in de winter. Er zijn van die dagen dat het alleen maar regent.
De was hangt triest en stil boven het trapgat binnen te zijn. En eenmaal opgedroogd, dan is er van die etherische olie weinig geur meer over.
In de winter pak ik mijn eco wasmiddel er weer bij. Ik draai een was en geniet van de frisheid.
En dat na een dag trapgatdroging.
Was jij ook met wasnoten? Gebruik jij etherische olie? Hoe doe jij het in de winter?
Oei, wat een vragen. Je snapt het al. Wat is jouw verhaal?