IS ER EEN ALTERNATIEF VOOR BALLONNEN? Een kinderverjaardag in duurzame stijl

Is het dan wel gezellig? Ik hoor het je denken.
Wat evenaart de kracht van een ballon? De lichte dansende bal op je hand. Zwevend door de lucht. Met een ondeugende vrolijkheid het touwtje willen ontsnappen. Op een kinderverjaardag de nummer 1 in versiering.
Wat kan de ballon vervangen?  Een grote kwestie voor kleine kinderen. Bestaat er een alternatief?
Zo doen wij het ballon-loos met 5 kids.

Kinderverjaardagen. Wat zijn ze leuk.
Ballonnen aan het huis en een grote opblaasbare cijfer voor het raam. Een stralend kindergezicht. Daar doe je alles voor.
Over niet al te lange tijd is het weer zover. En het komt elk jaar terug. En hier in huis zelfs 5 keer. Kinderverjaardagen. Superleuk. Spannend.
En een leuke uitdaging om dit op een duurzame manier in te vullen. Een zoektocht naar een gezellige verjaardag. Zonder ballonnen.

Kortgeleden heb ik de laatste ballon uit de voorraad opgeblazen

Een ballonnenvoorraad van een aantal jaar. Iets wat te maken had met de inkoop van onze bruiloft zeg maar. Wit, rood en roze. Dus deze kleuren hingen standaard bij elke meisjesverjaardag. De jongens deden het met wit en rood. Het jarige getal werd er met kleurige letters opgeschreven.

In diezelfde tijd ben ik bewuster gaan leven. Van ballonnen en plastic dingen afgestapt.
Dan valt er wat weg. Het gemak van even naar de Action om versierselen en cadeautjes. Dat is er niet meer. Wel het zoeken naar wat dan wel verantwoord is. Iets wat afbreekbaar is en waarvan de productie niet zo’n grote impact heeft op de planeet.
Maar er wel net zo leuk uitziet als een ballon.

Kinderen zijn heel flexibel

Zeggen ze. Toch ligt dat hier met het ballonnenonderwerp iets anders. Wat kan nu de felle kleuren van een langzaam bewegende bal in de lucht evenaren? En als hij los komt van het touwtje. Dan is het helemaal leuk. Wat kan op tegen deze lichte bal die danst op je hand?

Ik begrijp ze dan ook wel. Komt mama aan met slingers van jute en papieren lampionnen. Die hang je op en je kijkt ernaar. Dat is alles.
Sarah is in december jarig. Een mooie tijd. Ook om jarig te zijn. Ik ben niet zo van uitbundige kerstversiering. Een papieren kerstster met licht. Die hing voor het raam. En ik had er meerdere. In verschillende kleuren. Een subtiele versiering. Maar wel heel mooi.
Dat bracht me op een idee.

Ik ontdekte de papieren sterren in andere kleuren. Kleurrijk. Zoals kinderen het graag zien. Dus zo’n ster schittert bij de volgende verjaardag.
Samen met de papieren ballen. Mooi blauw en groen met een randje van glitters.
Anders dan met een ballon. Maar wel net zo jarig.
Na afloop van de verjaardag prik ik ze niet lek. Ze zijn gemaakt om op te vouwen en te bewaren voor de volgende happening.
Dat is een voordeel. No zero waste. Sustainable. En andere hippe namen voor afvalloos die ik van sociale media heb gestolen.

Het beïnvloedt wel het verrassingseffect voor de jarige van het versieren. Elke verjaardag hetzelfde aan het plafond en de muren. Dat wordt op een gegeven moment best saai. Ik heb me voorgenomen bij de volgende verjaardag wat meer variatie aan kleuren aan te schaffen.
Het leuke is dat ik steeds meer ontdek in papieren versiering. In dezelfde werkplaats in India waar de kerststerren gemaakt worden, maken ze hippe ophangdingen van papier-maché. En van katoen maché. Versiering gemaakt van gerecycled katoen.

De kinderen vragen tijdens het versieren nog wel waar de ballonnen zijn

Een licht schuldgevoel komt bij me op. Je ontneemt ze toch niet om te verjaren met ballonnen?
Ik leg het ze uit. Dat mama dat niet meer doet omdat ze vaak in de natuur belanden. Dat het materiaal van een ballon eigenlijk nooit weg is. Dat vogels en vissen denken dat het eten is of erin stikken. Dat er grondstoffen en energie nodig is geweest bij de productie. En dat voor die korte tijd dat we er plezier van hebben.
En ik laat ze de andere versieringen ophangen.
Dit is eigenlijk veel leuker. De stem van dierenvriend Mirthe. Met de ballonnen opblaaspomp nog in haar hand.
Deze moet ik maar eens uit de slingerdoos halen en inleveren bij de kringloopwinkel.

Nog zo’n verjaardag element is het snoepzakje

Na afloop van het kinderfeestje worden deze enthousiast in ontvangst genomen en mee naar huis genomen. Ik weet niet of dat echt iets is van deze streek. Misschien zeg ik nu wel iets heel verrassends. Of breng ik je op een leuk idee?

En raadt eens wat er in de meeste zakjes zit waar ze mee thuiskomen? Een ballon. Deze wordt dan enthousiast opgeblazen. Dat lukt wel. Het knoopje mag mama doen. Pret met het omhooghouden van de ballon. Na een kwartier hoor ik een knal. Meestal gevolgd door een teleurstellend geluid. Zwak uitgedrukt. Dat kan je wel raden.
De stukjes worden opgeraapt en weggegooid.

Zelf heb ik het snoepzakje afgeschaft. Buitenom dat ik geen stuiterballen van kinderen af wil leveren bij de ouders, kies ik liever voor een alternatief dat iets langer meegaat.
Laatst was Mirthe jarig. Ik had een aantal kleurboeken gekocht. Inclusief sjabloon en stickers. Blij dat de vriendinnetjes ermee waren. Vorig jaar had ik kleine portemonneetjes gekocht van geitenleer. Toen ik vertelde dat het in Thailand was gemaakt, werd het alleen maar interessanter.

Ik zie ze ook weleens liggen bij de kringloop

Een zakje ongeopende ballonnen. Normaal gesproken koop ik bij de kringloop wat ik nodig heb. En soms wat ik leuk vind. Oeps.
Het product is al een keer gekocht en is de vraag naar het aanbod al gedaan.
Maar met ballonnen en plastic doe ik dat toch niet. Een ballon is zo kapot en ik heb altijd het idee dat deze dan in stukken in zee belandt. Niet helemaal eerlijk natuurlijk. Ik gooi deze in de afvalbak en waarschijnlijk wordt deze verbrand. Maar toch heeft bij mij een ballon meer gevoelsimpact dan een ander plastic iets.

Hoe zit dat bij jou? Wat is jouw gevoel bij een ballon?
Ik ben benieuwd hoe jouw verjaardag eruit ziet. Met ballonnen aan het huis of heb je een alternatief?